در حال
جستجو...
- نقش مایکروسافت در نخستین نسل‌کشی مبتنی بر هوش مصنوعی
- تبدیل کد به کشتار؛ رویکرد رژیم صهیونیستی با کمک مایکروسافت
- پاسخ مایکروسافت و مخالفت‌های داخلی
- اتحاد دیرینه میان مایکروسافت و رژیم صهیونیستی
- سرکوب مخالفان نسل‌کشی در مایکروسافت
- مایکروسافت و میراثی از همدستی در جنایت‌ها
نقش مایکروسافت در نخستین نسل‌کشی مبتنی بر هوش مصنوعی
همکاری مایکروسافت با نیروهای اشغالگر رژیم صهیونیستی نگرانی‌های گسترده‌ای درباره استفاده از خدمات ابری و ابزارهای هوش مصنوعی در عملیات نظارتی و نظامی، به‌ویژه در جریان خشونت‌ها و آنچه بسیاری آن را نسل‌کشی در غزه می‌نامند، ایجاد کرده است. منتقدان و خبرنگاران مستقل ادعا می‌کنند که فناوری‌های این شرکت امکان نظارت فراگیر، فهرست‌سازی هدفمند و تسهیل حملات را فراهم کرده‌اند. مجموعه‌ای از گزارش‌های تحقیقاتی، از جمله گزارش‌های افشاگرانه، جزئیات استفاده از پلتفرم ابری آزور (Azure) را برای پردازش و تحلیل میلیون‌ها داده از منابع متنوع—از دوربین‌ها و پهپادها تا داده‌های بیومتریک و شنود تلفنی—ترسیم می‌کند.
این داده‌ها به‌گفته منابع متفاوت معادل سال‌ها محتوای صوتی یا تریلیون‌ها صفحه متن بوده و ادعا می‌شود برای اهدافی چون پیگیری تماس‌ها، تحلیل شبکه‌های اجتماعی و تولید «فهرست‌های هدف» مورد استفاده قرار گرفته‌اند. بر اساس گزارش‌ها، برخی مقامات سابق اطلاعاتی رژیم صهیونیستی در سطحی راهبردی مایکروسافت را ترغیب به توسعه توانمندی‌هایی در آزور کرده‌اند که به‌طور خاص برای پردازش و تحلیل انبوه داده‌ها مناسب باشد.
تبدیل کد به کشتار؛ رویکرد رژیم صهیونیستی با کمک مایکروسافت
تحقیقات نشان می‌دهد واحدهای اطلاعاتی رژیم صهیونیستی از امکانات ابری و ابزارهای یادگیری ماشین برای ایجاد فهرست‌های هدف استفاده کرده‌اند؛ مکانیزمی که در آن افراد بر اساس ارتباطات دیجیتال، نزدیکی جغرافیایی یا دیگر شاخص‌ها امتیازدهی می‌شوند و پس از عبور از یک آستانه مشخص ممکن است به‌عنوان اهداف نظامی تلقی شوند. منتقدان هشدار داده‌اند که در بسیاری موارد نظارت انسانی به مقدار ناچیزی انجام می‌گیرد یا اصلاً انجام نمی‌شود که این امر خطر خطاهای مرگبار و نقض حقوق بشر را افزایش می‌دهد.
افزون بر این، برخی منابع مدعی‌اند که این سیستم‌ها به برنامه‌های تسلیحاتی مبتنی بر هوش مصنوعی متصل شده‌اند و هدفِ «ردیابی همه و همیشه» با استفاده از کلان‌داده برای شناسایی و علامت‌گذاری اهداف مطرح شده است. این رویه‌ها پرسش‌های جدی درباره استانداردهای اخلاقی، شفافیت و مسئولیت‌پذیری در طراحی و کاربرد سیستم‌های خودکار هدف‌گیری به‌وجود می‌آورند.
پاسخ مایکروسافت و مخالفت‌های داخلی
مایکروسافت به‌صورت رسمی اطلاع یا دخالت در نظارت غیرقانونی بر غیرنظامیان را تکذیب کرده و اعلام داشته که از استفاده از خدمات خود برای شنود مکالمات یا جمع‌آوری غیرقانونی اطلاعاتِ خصوصی آگاه نبوده است. با این حال، گزارش‌های درز کرده از داخل شرکت نشان می‌دهد برخی مهندسان و کارکنان از ماهیت داده‌های پردازش‌شده آگاه بوده‌اند و این اختلاف بین بیانیه رسمی شرکت و اسناد داخلی موجب تشدید انتقادات شده است.
در داخل مایکروسافت، گروهی از کارمندان تحت عنوان «نه به آزور برای آپارتاید» خواستار قطع قراردادها و افشای روابط با نهادهای امنیتی شده‌اند. به‌گزارش منابع مختلف، شرکت در مقابل این اعتراض‌ها اقداماتی همچون محدودسازی دسترسی به محتوای حامی فلسطین و اخراج یا تهدید به تنزل رتبه برخی مخالفان را انجام داده است؛ اموری که خود موضوع بحث حقوق کار و آزادی بیان در محیط‌های شرکتی شده‌اند.
اتحاد دیرینه میان مایکروسافت و رژیم صهیونیستی
روابط تجاری و فناوری مایکروسافت با اراضی اشغالی سابقه‌ای چندده‌ساله دارد و این شرکت در طول زمان همکاری‌های تحقیقاتی و قراردادی متعددی با نهادهای دولتی و نظامی برقرار کرده است. این پیوندهای تاریخی و گسترده، همراه با حضور کارکنان سابق دستگاه‌های اطلاعاتی در پست‌های کلیدی، به نگرانی‌ها درباره تاثیرگذاری و وابستگی متقابل میان شرکت‌های فناوری بزرگ و ساختارهای امنیتی دامن زده است.
سرکوب مخالفان نسل‌کشی در مایکروسافت
گروه‌های کارمندی و فعالان داخلی خواستار شفافیت، قطع قراردادها و محافظت از افشاگران شده‌اند. در سوی دیگر، گزارش‌ها حاکی است که شرکت از راهکارهای کنترلی برای محدود کردن بحث‌های داخلی و دسترسی به محتوای مرتبط استفاده کرده است؛ اقداماتی که موجب نگرانی درباره فضای گفت‌وگوی آزاد و حمایت از حقوق کارکنان شده است.
مایکروسافت و میراثی از همدستی در جنایت‌ها
برخی ناظران تاریخ‌نگر این همکاری‌ها را با موارد تاریخی شرکت‌های فناوری که در نقض حقوق بشر نقش داشته‌اند مقایسه کرده و خواستار بررسی‌های مستقل، پاسخگویی حقوقی و تدوین ضوابط بین‌المللی روشن برای فعالیت شرکت‌های فناوری در زمینه‌های نظامی و امنیتی شده‌اند. در نهایت، این مسایل مطرح می‌کند که چگونه دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی و خود شرکت‌ها می‌توانند از سوءاستفاده از فناوری‌های پیشرفته جلوگیری و نسبت به پیامدهای انسانی عملکردهای فناوری مسئولیت‌پذیر باشند.
توئیتر
فیس بوک
لینکدین