مجازات خفت گیری و زورگیری در قانون اسلامی

تعریف خفتگیری و زورگیری
خفتگیری و زورگیری به عنوان شیوههای خاصی از **سرقت مقرون به آزار** شناخته میشوند که در آنها با اعمال زور، تهدید یا فشار روانی، مال دیگری به زور گرفته میشود. خفتگیری معمولا بدون استفاده از سلاح و با تهدید صورت میگیرد، در حالی که زورگیری شامل اعمال فیزیکی و گاهی استفاده از سلاح است.
شدت آزار برای تحقق این جرم اهمیتی ندارد و آزار میتواند متوجه مالباخته یا حتی افراد دیگر در صحنه جرم باشد.
مجازات خفتگیری و زورگیری
مجازات خفتگیری و زورگیری بسته به شرایط متفاوت است. در صورت همراه بودن با سلاح و ایجاد ناامنی و اختلال در محیط اجتماعی، ممکن است تحت عناوین **محاربه** و **راهزنی** قرار گرفته و مجازات اعدام در پی داشته باشد.
در غیر این صورت، این جرایم به عنوان **سرقتهای تعزیری مقرون به آزار** محسوب شده و مجازات حبس طولانی مدت را در پی خواهند داشت. قانون مجازات اسلامی در مواد 651 تا 653 به این موضوع پرداخته است.
شرایط تشدید مجازات
سرقتهای مقرون به آزار بالقوه قابلیت تبدیل شدن به محاربه یا راهزنی را دارند. **استفاده از سلاح**، **ایجاد رعب و وحشت** و **ناامنی اجتماعی** از جمله شرایطی هستند که مجازات را تشدید میکنند و ممکن است به مجازات اعدام منجر شوند.
ابعاد اجتماعی و جرمشناسی
از دیدگاه جرمشناسی، **فقر**, **بیکاری** و **نابرابریهای اجتماعی** میتوانند انگیزههای ارتکاب این جرایم باشند. از منظر جامعهشناسی، این جرایم میتوانند نشانهای از **ناکامی اجتماعی** و **نارضایتیهای جمعی** باشند و در جوامع با ساختارهای اجتماعی ضعیف بیشتر دیده میشوند. عوامل فردی مانند تجارب شخصی و تربیت خانوادگی نیز نقش مهمی دارند.
اتخاذ تدابیر پیشگیرانه از جمله بهبود شرایط اقتصادی و آموزشی میتواند به کاهش این نوع جرایم کمک کند.